De laatste etappes en Inverness

Na het incident met de enkel moesten we nog maar kijken hoe verder te gaan. De avond in Glen Coe bleek wel dat de enkel van Evelien de Devil's Staircase en de volgende afdaling niet aan zou kunnen. Het zouden alweer veel rotsachtige paden worden en gezien er gister na de eerste misstap alleen maar meer kwamen, werd er besloten om niet te lopen.

Na een heerlijk ontbijt, klaargemaakt door de eigenaresse van de Bed & Breakfast hebben we onze tassen verder ingepakt en zijn we naar de bus gelopen. De grote tas van Evelien werd na een telefoontje opgehaald bij de B&B wat erg handig was. Dat scheelt weer slepen naar de bus.
De busrit was interessant. Bij het instappen merkten we op dat er gordels in de bus waren, in een gewone streekvervoerbus. Na een paar minuten in de bus, hadden we door waarom. De weg in de omgeving bestaat uit veel, heel veel haarspeldbochten (spaarheldbochten, voor degenen die dat liever hebben) en zorgen ervoor dat de bus flink heen en weer schud. Daarbij hebben Schotten de magische werking van glad asfalt ook nog niet ontdekt, waardoor de bus ook nog eens op en neer schudde. Neem daarbij het hoogteverschil wat zorgt voor ploppende oren en je hebt de neiging om je zeer goed vast te houden in de bus.

Na deze rit kwamen we aan in Kinlochleven. En HOERA, je gelooft het niet, maar we vonden een pinapparaat dat WEL geld wilden geven aan ons. De vorige vier (4) waren leeg of werkten gewoon niet. En dat was maar goed ook, want we hadden het B&B betaald met onze secret stash (en we hadden nog geen secret, secret stash aangelegd). In ieder geval, we konden het hostel voor de komende nacht betalen en een supermarkt bezoeken om ons avondeten te halen.
Voordat we het hostel inkonden, hebben we gewacht in de kantine van een klimmuurschool/gebouw. Best cool eigenlijk, want ze hebben er een indoor ijsmuur waar je aan kan klimmen. Natuulijk hebben we dat niet geprobeerd. Rond een uur of twee konden we het hostel in en hebben we onze kamer klaargemaakt. We hebben rondgelopen in de omgeving (alleen over asfalt, want dat ging wel goed), wat gelezen, wat gepooled en eten gemaakt.
Na het eten hebben we nog meer gepooled en wat wijn gedronken. De groep Nederlandse fossielen waren alweer in ons hostel en een van hen kwam binnen met de boodschap dat er een vrouw op de berg was gevallen en haar knie ernstig had verwond. Alle vrouwelijke fossielen stonden gelijk klaar met hun EHBO-setjes. Nee, daarmee kan je opeens wel de berg aflopen XD. Gelukkig was hun grote (chaotische) leider zo slim om de Mountain Rescue in te schakelen. Dames, mochten jullie nog op zoek zijn naar een knappe Schot, gooi jezelf dan niet van de berg, van die Mountain Rescuers zijn NIET, maar dan ook echt NIET knap. Iewl.
's Avonds, toen wij naar onze slaapkamer gingen vonden we twee duitse Frauen die onze kamer deelden al in bed. Ze hadden niet gedouched! BAH. We hebben dus met het raam wijdopen geslapen, en nu heeft Evelien jeuk, want midges lusten alleen haar.

De volgende dag hebben we vanuit Kinlochleven de bus naar Fort William genomen. Ook dit was een mooie route, vandaag gelukkig met lollies om de ploppende oren te beschermen of te ontploppen. Aangekomen in Fort William hebben we eerst wat rondgelopen en de benodigde benodigheden aangeschaft (douchespul op, fatsoenlijke tandenborstels enzo). We hebben gratis geinternet in de bibliotheek en dezelfde plekjes bezocht als twee jaar terug.
In de middag zijn we op zoek gegaan naar het hostel waar twee bedden voor ons gereserveerd waren. Maar oh my god, waar waren we beland? Alle deuren waren open, maar er was niemand aanwezig. De receptie gaat pas om 17:00 uur open en alles is vies. Er staat een of andere vage muziek aan en alles lijkt erop alof het een of ander vaag, vies hippiehol is. Hier willen we geen twee dagen slapen! We kunnen onze spullen niet onbeheerd achterlaten en who knows met wie we op een kamer moeten slapen. Dat wordt hem niet.
Weer terug in de bewoonde wereld besloten ergens anders te slapen. We vonden een aardig betaalbare kamer in een hotel in High Street en zouden de bus naar Inverness naar een dag eerder omboeken.
Om vandaag toch binnen het budget te blijven hebben we avondgegeten bij de Subway en daarna op onze hotelkamer tv gekeken. Wat erg hilarisch was. (Chrisje: 'Waaaah, OPTIMUS PRIME!' en Eevje de hele tijd vragen naar de clou van engelse grappen. Dat leren ze je niet op school. We hebben ook nog geprobeerd te douchen, maar we hadden zo'n douchekop die alleen maar door het buitenste rondje water sproeit, dus als je erg dun bent en je staat midden onder de straal, blijf je droog.

Op vrijdag hebben we rustig aan gedaan. Als echte nerds hebben we ons vermaakt met gratis internet in de bied (helaas maar 2x 15 minuten) en daarna nog wat gedronken bij een supermarkt.
Rond 12 uur naar de bus om richting Inverness te vertrekken. Dat ging zeg maar zo:
Tassen onderin, plekje zoeken
Bus vertrekt, Ipods aan, ogen dicht.
Heeej, dit is bij Loch Ness
Oh, we zijn er al bijna.
En toen hadden we al slapende twee uur in de bus gezeten. Blijkbaar had het keihard geregend onderweg, want de bus was helemaal nat en we hoorden er mensen over klagen. Gelukkig heeft Inverness een heel mooi overdekt winkelcentrum met een Starbucks voor een goed kopje koffie, een H&M voor schone shirtjes en onderbroeken die wel lekker zitten en we vonden een slijter met La Chouffe. Ok, we waren op zoek naar een lekkere fles wijn voor de tante en oom van Chris waar we mogen logeren, maar de Chouffe kunnen we ook delen met hen, dus die gaat ook mee. En dat werd gewaardeerd.

Hier in Inverness is het weer nog best goed. Af en toe spettert het wat, maar we kunnen zonder jas buiten lopen. We hebben aardig wat gewinkeld al en we krijgen superveel, superlekker eten van tante Paz.
We hebben geprobeerd om the Highland Games te bekijken, maar het was eerder afgelopen dan we dachten, jammer.
Vanavond gaan we naar de nieuwste Harry Potter film, dus ter voorbereiding hebben we de year 1-5 box van Harry Potter gekocht en ze allemaal behalve 4 gekeken (tijd tekort).
Morgen gaan we met de trein naar Edinburgh, waar we nog een week zullen blijven.